Bencilsin.
Güzelliğini kendine gizliyorsun,
Dışına sadece yalnızlığın vuruyor.
Yalnızsın.
Çiçek açtığın zaman bile tek başınasın,
Tüm hayat filizlenirken çıkmıyorsun kabuğundan bile bile.
Tiksiniyorsun hayattan,
Herkesten nefret ediyorsun,
Öyle ki kinin gizlenemiyor artık yüzünde.
Kedileri sevmiyorsun en basitinden,
Sevgiye muhtaç bir papatyayı bile incitiyorsun,
Sırf zevkine koparıyorsun o anlam dolu yapraklarını,
Sevdiklerini hayatlarından koparıp atmak da bir o kadar basit senin için.
Bencil ve bir o kadar güzelsin sen.
Suya ihtiyaç bile duymayacak kadar güçlü,
Yaprakları sadece soğukta açan çiçeğim,
Kış olsa bile dimdik ayakta duran kin dolu sevgilim,
Benim güzel kardelenim..
