bilinci nasırlı hayalleri ölüme asılı
yeşilin ayazında bir kuduz köpek
sıralı üç çöp kutusu ve demirlikler
yazgım sanki gözümün gördüğü
esaretin rüzgarı enseye vurdu
bazı geceler öpücük konardı
kılıç değen tende zona çıkarmış
bu izler bizden önce ki hayattan kalmış
bilinci nasırlı hayalleri ölüme asılı
sonsuzluğun sandığında bulundu ruhlarımız
tanrı aslında adem ile havva'dan ağzı yanmadan
ilk darbeyi bizden almış
bir sandıkta ütopyalar çarpışmış
sevgili tanrı dinazorlardan evvel bizi zamana kapatmış
kızıla çalan gökyüzü bir de ilkbahar
saçlardan kerpiç tozu dökülüyor
yarin elleri halkım gibi kokuyor
her mısra seninle başlıyor
her kuble bizimle sonlanıyor
sevdamız bir cihanın us'u kadar gerçek
evreni biz dizmişiz kadar ütopik
bilinci nasırlı hayalleri ölüme asılı
yol yaşamdan geçiyor
beşinci mevsim bizimle doğuyor
esaretin rüzgarı değil
mor menekşe enseme değiyor
