Şimdi anladım geçirdiğim günleri
Üzerimde beyaz bir elbise
Paçaları biraz toprak rengi
Gittiğin günden beri
Güneş dünyaya, mevsimler sana küskün
Gözyaşları damlıyor üzerime
Amansızca ellerim bir morg sehpasında
Soğuk, ıssız bir odaya kapattılar
Üzerime mühürlediler bu hüznü
Şimdi bir başıma kaldım
Bu evde sensiz ve sessiz
Birden hatırlarım anılara sakladığım düşleri
Küçük bir tebessüm belirir
Sonrası yine sen...