Şimdi anladım geçirdiğim günleri

Üzerimde beyaz bir elbise 

Paçaları biraz toprak rengi 

Gittiğin günden beri

Güneş dünyaya, mevsimler sana küskün


Gözyaşları damlıyor üzerime 

Amansızca ellerim bir morg sehpasında

Soğuk, ıssız bir odaya kapattılar 

Üzerime mühürlediler bu hüznü 


Şimdi bir başıma kaldım 

Bu evde sensiz ve sessiz 

Birden hatırlarım anılara sakladığım düşleri 

Küçük bir tebessüm belirir 

Sonrası yine sen...