sahipsiz matruşka sokaklardayım.
ağzımın içi hafif mayhoş,
dudaklarımda şarap tadı.
saatten bir rakam koparıldı.
tam o vakte basıp sayısız adımladım.
zamanı fani avuçlarımla kavradım.
soluklar kelepçeledim derince,
gamsızlık tüm benliğimi sardı.
zihnimin boşlukları keskince,
gülüşün ve düşünle kaplandı.
tüylerimi ürperten minareden bir ses,
hışırtıyla yankılandı, sabah dört ezanı.
bir oltanın ucunda sallamış gibiydim,
sükun getiren duygularımı.
yüreğimden sızan hisler
ve zihnime sarılan fikirler,
vücudumu sağdan sola salladı.
vaktin elinde kazma kürek,
hatıralarımın üstünü toprakladı.
fikirlerimin ağırlığını taşıyamadım.
bir köşe başında yıkıldım yere.
soğuk kaldırımın üzerinde,
yalnızlığıma sarıldım.
gözlerimi son seferimmiş gibi
meçhul karanlığa kapattım.
Berk Bekin
2020-07-24T00:34:46+03:00Yorumun için teşekkürler dostum, yazdığım bazı şiirlerde birileri eleştiri yönelttikten sonra fark ediyorum ki sonunu bir heyecan ve telaşla bağlayamayıp oldu bittiye getiriyorum haklısın :)
Muhammed Dalpalta
2020-07-23T16:30:49+03:00Öncelikle şiirin güzel olduğunu belirtmek isterim. Son kısma kadar altyapı (mekanın tasviri, okuyucunun zihninde atmosfer yaratma, iç dünya) anlatmayı iyi becermişsiniz. Fakat final vuruşu biraz etkisiz kalıyor. Kaleminize sağlık.