Biliyorum bir sabah yitirdiğime kahrolduğum ne varsa eskisi kadar üzülmediğimi fark edeceğim.Stresle geçen günlerim, ellerimin tedirgin titreyişleri durulacak biliyorum.Aklıma her gelişinde tıkanan iştahım yeniden açılacak biliyorum.Biliyorum,buruşuk gömleklerimi yeniden ütüleyecek kadar seveceğim hayatı.Üstüme alelade bir şeyler alıp da dışarı çıktığım günlerin yerini, aynalarda kılık kıyafetimi düzenlediğim, bir duruş yakalamaya çalıştığım, suretimde güzellik aramak çabası alacak biliyorum.Bir sabah eskisi gibi olacak her şey.Eskisi gibi keyifli, eskisi gibi keyifli olduğuma inandığım günler gibi. Biliyorum, bir sabah, açılan gözlerimin karşısına dikilmeyecek acı hatıralar.Duvarla bakışmamın yerini deliksiz uykular alacak biliyorum.Gülüşlerimden hüznüm anlaşılmayacak bir gün biliyorum.Biliyorum telafisi mümkün değil geçen zamanın, yitirilen ne varsa yerine koymaya çalışmak nafile.Biliyorum diyorum ya baştan beri, yalan söylüyorum satırlardır.Kendimi kandırıyorum, bilmiyorum aslında, bilmiyormuşum.
