Ben zaten

Hep kağıtların üzerinde iyi koşan attım

Teoride iyiydim de

İstisnasız pratikte hep sıçtım


Ötekilerin çektiği acılar

Benden bir hayli uzak

Bu durumdan şikayetçi değilim pek

Belki de umurumuzda değildir

Bunlar insan olmanın dayanılmaz yükleridir

Asla unutmam dediğini unutmak

Hiç alışamadım dediğine alışmak

Ötekinin acılarına kulağını tıkamak

Ee sonuçta görmedik, duymadık, bilmiyoruz

Kim beni sorumlu tutabilir?


Aslında görmek, duymak, bilmek istemedik

Pek heves etmedik

Aman canım kim uğraşacak allasen?

Demedik mi

işte bunlardır insanlığın yükleri

İnsan olmanın aşağılık tarafı

Baş çevirttiren yüzleri

Boyun devrilsin ey insanlık!


Bunun herkeste böyle olduğu muhakkak

Ben dile getiriyorum çünkü

Alışamadım ve değilim korkak

Dünyayı tanımayı seçenlerdenim

Dünyadan istifade etmeyi ise hiç istemedim


Dünya ve insanlar

Bir tren ve vatan

ve ben

Bir avare yurtsuz gezginim

O treni hep kaçırmak isteyen

insanlarım...