Serim, düğüm...


Yine sürgün bir vatan, adlı şarkı çalıyor vicdanımda

Dediklerim diyemediklerimden çok

O yüzden bütün boğulmalar bütün utanışlar boğazımda tıkakalıyor

Ben kaçıncısıyım bilemiyorum bu şarkıyı hisseden

Ya da ne vardı ki işte solgun kar vakti açlık grevinde bulunan

Bu hep böyle ve biliyorum ki

ya da bilemiyorum

Aslında hep bilinmeyenlerden ibaretim xlerden ylerden

Belki de Doğu insanının bu yüzdendir matematiğinin güçlü olması, genelde

Bir pi sayısı bilinmezliği içimde

Bilinse de pek çoğunun umursamama duygu yoksunluğu

Vicdan kavramına tıkanıyorum bir hayvan gibi

Çocuk haysiyetimle kendime bir rota çiziyorum

İdeal, herkesin istediği duygu durumunda ve olağanca çiçekli

Bu yüzden sarı güller biterse sevdiğim sevgilim olabilir

Peki neydi vicdan özgürlüğü

İstediği şeyi düşünebilmek mi

Yoksa yapabilmek mi istediğini

E niye vardı düşünce özgürlüğü

Biliyorum pek güncel haber değil bunlar

Millet geçim derdiyle uğraşıyorken niye düşünsün ve vidan etsin

Millete göre para getiriyorsa iyidir

Ya bana göre


Çözüm...



Hayatımda iki kız sevdim göğsümde yirmi adet delik varken

Deliklerime ışık vurunca ölümdeki gölgeyi sevdim

Mevlana'yı sevdim

Göğsümü delen ışık ve duman içinde Mevleviler gibi döndüm

Yaralarımın kapanmamasını izledim yıllarca

Ümitsizlik etmedim kendime, Yunus'un Ayşe'sini sever gibi sevdim

Gazali sert adamdı delikli göğüsle gitsen dikişli göğüsle geri dönersin, tecrübe ettim

Rahmetullahi Aleyh.


Yine, sürgün bir vatan, adlı şarkı çalıyor haysiyetimde

Hallacı Mansur olmasa belki şimdi isyan etmiş olurdum, barlarda dolanırdım, zinaya düşerdim

Tebrizli olmasa dost sevdasını anlayamazdım belki

Belki çakılıkalırdım o küçük, küçücük vicdanımda

Gelene gidene söverdim tonca

Kendimi fazla önemseyebilirdim, hınçla hırsla çalışabilirdim geçici bir alem için

Kendimi kesebilirdim

Olmasa çocuk haysiyetim


Hah dıdı ha dı hah dıdı hah dı hah dıdı hah dı hah dıdı hah dı...

Hû Hû Hû Hû Hû Hû Hû Hû..

Ya Allah.