Gün bitecek
Güneş yerini aya
Aydınlık ise karanlığa bırakacak ihtişamını
Derinlerden bir el uzanacak kalbime
Bir dokunuş, bir bakış ya da serzeniş...
Sonum gelecek artık biliyorum.
Histerik kahkahalarım getirecek sonumu
Eminim.
Belki de kuyumu çoktan kazmıştır suskunluğum
Gün ışığında kaybolmuş sarhoşluğum
Gecelerde bulmuşum yokluğumu
Biliyorum
Gözyaşlarımda boğulmuş hayallerimle
Karanlıkta yolumu kaybedip sana geleceğim.
Biliyorum...
Derin bir çukura sığdıracaklar
Tüm evrene sığdıramadığım bedenimi
Ruhum el sallayacak ardımda bıraktıklarıma
Ve bırakamadıklarıma.
Bu hüzün sonumu getirecek biliyorum
Ansızın vazgeçeceğim tüm vazgeçilmezlerimden
Terk edeceğim tüm heyecanımla sizi.
Bedenlerinizde kalacak parmak izlerim
Kulaklarınızda en çılgın kahkaham
Anılarınızda sıradan benzerliğim
Ve dudaklarınızda hüzünlü tebessüm olacağım
Ansızın terk edeceğim sizi.
Ve kendimi...
Karanlığa sığınıp dinleneceğim ay ışığının gölgesinde
Sonumu getirecek bu düşüncelerim biliyorum
Engel olamıyorum...
