Varlığın tanesi kadar ayak izleri.
İnce bir beklemenin zamana bölünmüş hali,
Bu sefer olduğu gibi gelen bir adımın
Hatası değişmemiş hali gibi.
Öğrenilecek olan geç olur,
Katkısı çoğaltılmış beklemelerin.
Bel bağlamanın bahçesinde,
Hafif uykulu bir yaklaşımla,
Topuklarıyla duran kalpler,
Ümitlenecektir!
Kendine gelen,
Renkli bir kurdeleye sarılı halde çünkü
Tam vakitleri.
Şimdi tam mevsimi
Yalnız kalmış korkuların alışılmış iki kişilik hali.
