dünyadayım

öfkem bu yüzden

            bu yüzden gözümün kanlanması

            bu yüzden sımsıkı yumruğum.

bu bin yıllık yorgunluk

ve yalnız başına denizler

tuzlu, yosunlu, yorgun denizler;

gemilerle götürürler uzaklara sevdiklerimi

götürürler bin yıllık yorgunluğumu.

öfkem benim

en diri halim sana bakarken

-esmerliğini dünyanın

     ve meyvalarını ve yemişlerini hırsla özlemem-

öfkem benim

en gerçek hali aramızdaki kentlerde.

aklıma nasıl gelmez

  rüzgarlı bahçeler,

çıplak ayaklarımla gezdiğim toprak

ellerimle yerleştirdiğim yıldızlar gökyüzüne

aklıma nasıl gelmez;

omuz omuza verip dövüşmek.

ben

     bir acının

                      bitmez haliyim.