Saatler evrilmiş

Dakikaların önemi yok

Yelkovan haftada bir yer değiştiriyor

Sert rüzgarlar yerini ısrarcı bir melteme bırakmış

Kaybeden ya hep ya hiççiler

Gri duvarları izliyor

Bir çiçeğin açışı

Veyahut ansızın gelen o tebessüm

Mutlu olmak değilmiş

Mutluluğu basite indirgemek ne büyük aptallık

İnsan öğreniyor

Yaşadıkça daha çok daha çok

Cahillik değil miydi mutluluk

Oysa yaşam cahilliğe ne ters olgu

Cahil kalmak istiyorum

Ederi neyse vermeye hazırım

Ödeyemeyeceğin şeyi istemek akıl alır şey mi

Hayallere paha biçilemez

Dudaklar büküldü mü

Elimiz kolumuz bağlı

Cahillik bir hayal

Hayalleri akıl almaz

Çiçeğimi suluyorum

Maazallah solarsa ya

Aklımı kaybederim