Izdırap sonucunda tenhaya çekilmiş vakit

Gürültünün nefsiyle kavgalı sessizlik

Toprağa küsmüş bir kefen

Ve sözlere kırılmış bir ümit


En kavurucu yanışlarımda esmesini beklediğim rüzgar, 

Sessizliğin üzerinde biraz uyukladım sen gelene kadar

Zaman her şeyin ilacıdır deyip geçiştirdim sonra

Zaman benim zehrim oldu, geç fark ettim 


Esen rüzgar olmadı, yağan yağmur oldu

Yelkovandan daha hızlıydı göz yumuşlarım 

Bulutlar kadar gizliydi hayatım

Hayat tünelindeki yolculuğumda uyuklarken,

Rüyayla uyuyup kabustan uyandım