her insan gecenin sessizliğinden bahseder

ve her insan bir gecenin onu değiştirdiğini söyler

kafamda dolaşan bunca kurt varken nasıl gece sessiz olabilir?

ve bu kargaşa içinde insan nasıl bir anda değişebilir?

etrafım birbirinden farklı onlarca düşünceyle kaplı 

kimisi en yakın dostumdan daha dost

kimisi masallarda anlatılan düşmandan daha düşman

bir arı kovanı zihnimin içi

ve bütün arılar başka bir melodiyle çırpıyor kanatlarını

gece sessiz değil 

gece benim;

kargaşam,

belirsizliğim,

sessizliğim,

gece benim!

şimdi karşımda oturan demirden bir direk canlansa

bir anda değiştiğini söylese bana:

eskiden gömülüydüm bir dağda

çıkardı oradan beni bir kahraman 

her şey bir gecede oldu ve bir anda

duyunca sussam

susunca dursa

zihnimde bu lanetli kurtlar

ve uçsa bir daha dönmemek için 

kanatlarıyla ruhumu kaşıyan arılar

görünce değişsem

değişince bilsem

bir gecede ve bir anda