Bir gün kapısını çalacaksın buranın, inanıyorum. Benimleyken mi, bensiz mi, bilmiyorum... Ama inanıyorum bir tanem, bir gün geleceksin. Belki uğradın, haberin gelmedi, kim bilir... Şiirlerime baktığında yanmasın için onlara... Onlar umutsuzlukta umut arayan çocuğun şiirleriydi. Tekrar yeşerdi yapraklar, tohumumuzu ektik, toprağı yeni sularla yıkadık, besledik. Daha fazla edebiyata lüzum yok; biz, biz olduk yeniden. Ilık meltemleri pas geçip ruhumuz gibi fırtınada kavuştuk beraber...
