günaydın
bugün de şu ekose giden taşlara
ayak izlerimi sığdırmaya çalıştığım
862. günüm
binbir kıyamet kopuyor neşeli neşeli ayaklarımı çapraz atışlarımda
kuru bir rüzgar kopuyor içimde
bağrımda boş salıncaklar var sanki de
göğüs kafesimde kıyıntılı kıyıntılı cıyaklıyorlar
bir ömür mutsuzluklar dilerim
bileklerime kim bu yazma hükmünü giydiriyorsa yalanlar da söylüyorlar tabii
gülümsüyorum
yalanlar da söylüyorlar
gözlerini aça aça
gözümün içine bakarak
