Bir İnsan Uzatmaları Niye Oynar?

Bir insan ne demeye uzatmaları oynar okuyucu? Bazı ilişkilerime bakıyorum da mesela, aslında bilmem ne günü çoktan bitmiş, o gün bir şeyler içimde bitip yabancılaşmışım ama hiç sesimi çıkarmamışım fakat karşıdaki sonrasında gayet aptalca bir şeyden bileti bana kesmiş; e ulan diyorum ne bokuma bekledim o zaman? Telafi olacağını mı sandım, başlarını öne eğip oturup düşüneceklerini mi? Yahu bırakayım Allahasen! Ben var ya kesin bana değer verdiklerini düşünerek avans falan vermişimdir insanlara üstelik ha, hatalarını anlayacaklar da beni kaybetmeyi onlar da istemez de hesabından hem.

İnsan asıl o anladığı gün ana avrat düz giderek dahi olsa bir tepki verebilmeli o bunu anlamasına sebebiyet veren söze, davranışa, duruma, zıkkıma... Öyle sonradan benim gibi bütün taşları birleştirince sinirden köpürürsünüz aksi takdirde. İlk kendimi uzak, yabancı, başka hissedeceğim şey olduğunda siktirolup "ben" gitmeliydim, niye durdum ki? Niye insanlara sanki haklı oldukları gibi bir illüzyonu yaşama izni verdim?

Neyse, ara sıra insanın aklına çalınıyor işte

Bazen kırılmayı görürsün de, parçalanmaya dek kalırsın

Ben kaldım ya sen kalma diye uğraşıyorum okuyucu

Değmediğini bildiriyorum uzay boşluğundan.