kırılır
yıldızların ışıltısı
bir bozkır akşamı
belinden
kırılır
tam ortasında gün batımının
vurur rüzgar gövdesine
en cılız ağacın
bir titreyiş yürümekten değil
bir titreyiş daha
korkudan değil
tedirgin (öznemiz budur)
soluk olur
kaplar göğümü
sanki mavi (öznemiz budur)
biraz koyu kahverengi
ve yeşili ağaçlığın
sanki sarı bir gün rengi
tam ortasında zamanın
tam ortasında yerli yerinde duran
tarlaların
kaldırımların
otobüs duraklarının
kadın omuzlarının
tam ortasında
yaşam diye seslendiğim
o
keşif deviniminin
işte orada
başlar yalnızlığım.
—————
****keşf-i devinimin
de denilebilir.
