Unutma
Bir kuş çiz çıplak ağaçlarda
Üşürken dönüş yoluna, gözlerini alsın yerinden
Sormasın ne uğruna,
Gitmesin ellerinden.
Oysa ellerin, nereden baksan kıymetler çağırırdı.
Alır solmaya tutmuş çiçekleri dahi
Rengiyle kandırırdı.
Bak, kavuşmayanlar kalabalık sergilerde
Bir pazarlıktayız yarınla bak gözlerime
Kıyısından, örtüsünden, artık ne varsa yanında
Öpüp uğurladığın çocuk üşüdü,
Bir dün arzusunda, kapında
Kağıttan yüzükler bozuluyor hafızamda
Köprüler, yollar bozuluyor
Bir gidecek yürek yumrusu
İnsanın ölümlüsü, doğumlusu kalıyor boğazımda
Unutma
Yanıp yakılmalardan eridim yüzünde
Bir yolum var mı?
Düştüm gönlündeki salıncaktan
Bir kucaktan, sıcaktan,
Canımı günleyen bu yalancı ocaktan
Seni beklerim, bir kapı buz tutar mı?
Ellerine bak, yaşamak izidir
Duy, nasıl duyulur sevgi sözüdür.
Hal bu haldir, insan özüdür.
Hatırla.
Fotoğraf: Utku Sabahaddin Koçlar
