Alacakaranlıkta güneş açtı,
Sen uyanınca.
En kara kış döndü bahara,
Gözlerini açınca.
Gökkuşağı kıskandı,
Dudaklarının rengini.
Menekşeler bile kokladı,
Rayihayı tenindeki.
Kuğular ayrıldı birbirinden,
Süzülüşünü görünce.
Gönlüm sığmadı kafesine,
Sesini işitince.
Olur olmadık yerlerde,
Geliyorsun aklıma.
Nasıl yaralıyorsun beni,
Bir keskin bakışınla?
