Kuşu bir kafese koydular
Burası senin yuvan dediler.
Kuş mutluydu elbet
Güz düşene kadar sahibine.
Kuşa özgürsün dediler
Kapın kilitli, anahtarın bende diye de eklediler.
Kuşa istediğin gibi şakıyabilirsin dediler
Lakin bir tutam yüksek çıkınca sesi
Kafesin dibindeydi sahibinin nefesi.
Kuş farkındaydı her şeyin
Sustu,
İçine attı.
Kuş kocaman bir kafeste
Yalnız başına öldü.
Çünkü bir kuş bir kafesi ölümüne sevebilir.
