bir mart havası var hüznünde

söylesene

bu defa kimin rüzgarı vurdu çehrene insanlığından mıdır yoksa

denk geliş midir bu

dört mevsime bürünmüş

oniki aya bölünmüşsün

saçlarına türküler asmış

ellerine kına yakmışsın

daha pek çokları varken dünya üzerinde beni bir tek sen anlamışsın

bazen kırılmış bazen

parçalamışsın

ama gece çökünce yine sen ağlamışsın

kaçmışsın kimisinden

kovalamışsın bir diğerini

ve sonunda yüreğim

büyümüşsün

göğe kadar değil babanı biraz geçmiş boyun ölüme kadar büyümüşsün