bir rüzgar

aniden çıkar gelir

gökyüzünü doldurur

öyle bir esintidir

okşayan yanağımı

kayalıklar üzerinde

dalmışken düşüncelere

nasıl geldim buraya?

bana sırt dönmüş inancımla

dokunduğu her yerde

bıraktığı yırtıklarımla


bir rüzgar çıkar

ayaklarını yerden keser

gözyaşlarını siler

gökyüzünü doldurur

umarsız ve yalnız

bitap düşmüş gökyüzünü