bir rüzgar
aniden çıkar gelir
gökyüzünü doldurur
öyle bir esintidir
okşayan yanağımı
kayalıklar üzerinde
dalmışken düşüncelere
nasıl geldim buraya?
bana sırt dönmüş inancımla
dokunduğu her yerde
bıraktığı yırtıklarımla
bir rüzgar çıkar
ayaklarını yerden keser
gözyaşlarını siler
gökyüzünü doldurur
umarsız ve yalnız
bitap düşmüş gökyüzünü