nesin ki bana sen bir yanılgıdan başka

ben sana bir yanılgıdan başka neyim ki

bir yanılgıdan başka neyiz ki biz birbirimize


herkes

yanılmıştır biraz başkasına.

ne denli peki? hani bir bulut yüzündendir ki

sonuna gelmek günün

ya da yüzünü unuttuğun birini

kaçıncıdır ki görmek aynı trende.


herkes

bir defa da olsa

yolculuk borçlanmıştır başkasına

ya da ödünç almıştır ondan

nasıl olunur peki?

yani kimliğini ilk defa aklında tutmaktan bahsediyorum

yalnız kart olan değil.


piç edilmemiş bir isimden

bir yüzden bahsediyorum

yamalanmamış gülüşlerle

biraz olsun bir ‘kişi’ olan

birinin olsun hatırladığı bir kokudan.


herkes

kaçırılmıştır doğumuyla

bir başka vücuda.


- öyle diyorsun ama duymuyorsun sen de beni, biraz olsun sevmeyi öğrenmedin ki

ya da unuttun yıllardır bir boşlukla belki çekilmiş diş gibi.

öyle diyorsun ama sen de herkeslediğin bir yansımasın kendini, sesini yankıladığın başka başka seslerle, başkaları olmaktan başka nesin ki sen de

.


yani biz neyiz ki biz

öksüz bir otantizmden öte

sonsuz bir eksiltiden beri biz

yamanmışız kendimizden başka herkese