Takribi zamandan tahribi zamana

En avam erdem denktir en gurursuz âlâya

Bir garibin içli buğusunu bıraktığı o şatafatlı camlar var ya

İşte sen kahkahanla şampanyanı patlattın o camların ardında


Yitip gitti işte elinden kayıp zaman

Çağımızda aşağılık çağımızda bayağılıktır kanıksanan

Ne yapsa nafile yalnız birkaç hoş kelamdır kalan

En ulu en yüce allame-i cihanın dahi ardından


Öyle bir devir ki seyyahlar pusulaya rağmen kaybetmiş yollarını

Merhamet aç biilaçken nasıl sarsın vicdan kollarını

Düşünsene bir, kaç mülteci cayardı belki de özgürlükten

Bilselerdi şayet alabora olmuş o hazin sonlarını


Dik öylece gözlerini bak şu arz-ı endama

Pirüpak irfan varken önünde ne demeye meyledersin nadana

Bırak fuzuli uğraşı ne Übermensch ne de öjeni ulaştırır seni

Adı gibi şairin “Baki” kalan bu kubbedeki hoş sadana