Bir türküdür bu
Anlatırken gece vakitleri kafamda çalıp duran
Ben gideyim, vakit geldi
Hiç mi olmayacak bir durduran
Ansızın bir cam buğulanır
Hatırlarım karanlığın yuttuğu mezarları
Bir ışık açmadan geçmeliyim oradan
Buralardan göçüp giden kimse uyanmamalı
Yol göründü artık, gitmeliyim
Binlerce kez anlatacağım maceralar birikmeli
Memnun dönmeliyim aynı yerime
Etim kemiğim sıyrılmadan.
