İçimdeki sevgi tükenir
Umutsuzluk tohumları arasında
Adın, kokun, gülüşün; hiçbiri yok
Bir yerde sakladıklarım var...
Bilmeden, duymadan, hissetmeden
Bir yelkenlide bilinmez rüzgara
Hiç durmadan fısıldadıklarım.
Gözyaşlarım arasında bıraktıklarım
İçimde çocuk, gülüşlerimde umut
Yüreğimde bilmediğim sen...
Sevgim, aşkım, atan kalbim...
Hepsi azalıyor...
Gelmiyorsun ya sevgili
Rüzgarın yönü sana doğru değil ya
Bitmez savaşların içinde
Her gün yavaş yavaş tükeniyorum
Neredesin, neden bu kadar uzaksın?
Çıkıp gelsen olmaz mı?
Kaderin ağları, dağların yükleri
Engel mi her şey sana?
Hangi zamanın içinde gelirsin
En çok da kapımı çaldığında
Geldim dediğinde
O kapının ardında biri olur mu?
