Bir yıl önce yine bu geceydi hayat
Var olduğumu ilk kez hissetmiştim bir kalpte
O tatlı tebessümün saçılıyordu gül yüzünden
Aydınlatıyordu ruhumun solgun ve karanlık geleceğini
İlk kez aşk nedir? Nasıl hissedilir anlamıştım
Kalbimde avazı çıktığı kadar bağıran bir çocuk
Bedenim sanki ilkbaharda açan bir kardelen çiçeği
Arınmıştım geçmişin paslı ve dikenli tüm zincirlerinden
Şimdi ise bir yıl sonra aynı gecede parlayan ayın altındayız
Sen adımı bile unuttun, yüzümü bile hatırlamıyorsun belki de
Ama gözlerimi kapatınca gördüğüm tek çehre senin
Ay bu kadar parlak ise sebebi sadece ona bakan gözlerin
Ruhumun acı içindeki çığlıkları sağır ederken kalpleri
Dilimde değil, ruhumda tek bir kelime vardı o da ismindi
Kırık aynalar ile dolu bir yoldan yalın ayak geldim sana
Canımı yakan cam parçaları değil, aynadaki geçmişten kalan yansımalar