Bir yıl önce yine bu geceydi hayat

Var olduğumu ilk kez hissetmiştim bir kalpte

O tatlı tebessümün saçılıyordu gül yüzünden

Aydınlatıyordu ruhumun solgun ve karanlık geleceğini


İlk kez aşk nedir? Nasıl hissedilir anlamıştım

Kalbimde avazı çıktığı kadar bağıran bir çocuk

Bedenim sanki ilkbaharda açan bir kardelen çiçeği

Arınmıştım geçmişin paslı ve dikenli tüm zincirlerinden


Şimdi ise bir yıl sonra aynı gecede parlayan ayın altındayız

Sen adımı bile unuttun, yüzümü bile hatırlamıyorsun belki de

Ama gözlerimi kapatınca gördüğüm tek çehre senin

Ay bu kadar parlak ise sebebi sadece ona bakan gözlerin

Ruhumun acı içindeki çığlıkları sağır ederken kalpleri

Dilimde değil, ruhumda tek bir kelime vardı o da ismindi

Kırık aynalar ile dolu bir yoldan yalın ayak geldim sana

Canımı yakan cam parçaları değil, aynadaki geçmişten kalan yansımalar