Tabi, erkek olmak...
Saklandığım yerden çıkarım
Bir yere yetişirken gün ışığı sobeler beni
Bağcıklarım henüz bağlanmış
Birer birer ayaklarımı merdivenlere dikerim
Eve dönüp çözünce çile mi biter?
Bir sonraki gün yine bağlayacağım
Biraz sohbetle boyanırsa içim
Bazı sarsıntılarla sıvası dökülür
Belki birgün denge olmak beni çürütür
Dağılıyorum kaşlarımın ortasına
Gözümün arkasında yorgan yastık var
Hâlâ orada bir yerlere yetişiyorum
Havalar da soğumaya başladı
Eşhaslı mükemmelliyetçilik belki
Niyeti bozuk saatin sesi belki de bazen
Kömürden zihinler tutuşur biraz belki bazen
