inanmayı seçtiğim herkes bana bir daha inanmamayı öğretti
kimse, hiçkimse şaşırtmıyor artık beni
evet parçalanıyorum , ruhum sıkışıyor hatta belki zaman zaman ağlıyorum hala ama kimse beni şaşırtmıyor.
tetikte olmayı öğrendim bu süreçte,
insanların her an kurşunlarını tam kalbimin orta yerine sıkacaklarını beklemek, bana ölmeyi yeğeletiyor sanırım.
