Bugün arkadaşıma insan görmekten, duymaktan sıkıldığımdan bahsederken, kendimi 1+1 evime nasıl kapattığımı söyledim. İnsanların içinde bir konforlu bir hapishaneden bahsediyordum, görmüş geçirmiş bir insandır arkadaşım, birden, insan bunu yapmamalı kendine dediğinde titredim, sanırım doğru bir yere dokunmuştu.


İnsanlar böyledir, doğru yerinize dokunduğunda bir ağlama tutar, titrerken fark edersiniz, üzerine düşününce aksiyon almak istersiniz, o kadar geçmiştir ki üzerinden, tozu alınacak yerleri, örümcek ağlar tutmuştur, zordur doğrulmak kendinizden.


Zordu her zaman benim için doğrulmak, 4 kişilik lise yatılı odasından, KYK yurtlarında türlü türlü insanlarla yaşadıktan sonra bireysellik mücadelem başarıyla sonlanmıştı, 1+1 minimal evimde kulağımda Tamino'nun muazzam sesiyle yazıyorum bu günlüğü.


Bireyselleştim, o motivasyon kitaplarında yazan harika bir şirkette kiram ve borçlarım için çalışan, kendini geliştirme zırvalıklarından dolayı kendi için endişelenmeyen birey. Yanlış anlaşılmasın, her zaman kendini dinleyen, mücadelesi için okuyan, gören ve anlayan bir birey.


Bireysellikten yalnızlığa nasıl ulaştım bilemiyorum, beni ben yapan yıllarca yurtlarda geceler boyu hikayelerini dinlediğim insanlar, bir süre sonra duymak istemediğim hikayeler olmaya başladı. Yoruldun be heybesiz dedim kendime, kendin olurken çok yoruldun. İnsan kendi olmaya çalışırken yorulurmuş dedim, başkası gibi olmak, giyinmek çok kolay çünkü, istemediğiniz kadar rol model var, giyimden yürüyüşe, hatta düşünmeye kadar.


Şimdi yalnızım, dostlarım var evet, ama gece bir ağlama tutunca yanında sırtını sıvazlayacak biri olmadığında kabulleniyorsunuz yalnızlığınızı. Her türlü problemi optimize etmiştim, optimizasyon metotları dersinde gördüğümüz üzere, kazancımı, kaybımı, vaktimi.. İnsanları optimize ederken fark etmemiştim, ne kadar uzaklaştığımı.


İnsanlardan uzaklaşırsam kendime yaklaşırım diye düşündüm, belirli bir tolerans koydum kendimle arama, müzikler, filmler. Çok yaklaştım kendime, yalnızlığım kavuruyor şimdi beni.

Ne zaman gelirim kendime bilmiyorum, evet hocalarım, optimizasyon metotları gerçek dünyada teorik olarak doğru olsa da, pratikte yanılıyor. Hayat çözebileceğim bir matematik problemi değilmiş. Matematik olsa ne kolay olurdu, nasıl dönerim yalnızlıktan eski halime bilmiyorum,


Dinlediğiniz için teşekkürler.