Ben bir çınar ağacıyım,
Heybetimde gizlidir ömrümün sayılı günü.
Öyle ki vakti ne uzundur ne de kısa,
Dağ gibiydik, devrildik bir parça toprak uğruna.
Yaşken eğildik, özümüzde belledik saygıyı,
Ne güldük ne ağladık yerde yatan uğruna.
Bir ben vardım şimdi biz olduk.
Ne tesadüf!
Şu dağda bayırda ölen hep biz olduk.
Merak etmesin aklı hep şüphede kalan.
Namus belledik taşı toprağı,
Hep öldük hep dirildik, dağda bayırda.
