Bak günlük, yine bahar geldi.
Yine boş yere umutlanacağız seninle,
Yine boş yere günlerimizin güzel geçeceğini düşünüp güleceğiz.
Ama sevgili günlük, biz bu baharları biliyoruz,
Bu baharların ne getireceğini biliyoruz.
Söyler misin şimdi bana,
İnsanlar mutlu olmayacaklarını bildikleri halde neden gülmeye çalışırlar?
Neden yalan dünyaya karşı her zaman gülebileceklerini düşünürler?
Ben bu bahardan bir şey olmayacağını yine biliyorum.
Umutlarım yitip tükendi.
Ümitlerim bitti, gitti.
Sevgili günlük, her şey eskisi gibi zor ama güzel olabilir mi?
Şimdi hissediyorum, "bana cevabını bildiğin soruları sorma" diyeceksin.
Evet sevgili günlük cevabını biliyorum sorumun.
Hiçbir şey eskisi gibi zor ama güzel olmayacak,
Her şey kolay ama çirkin olacak.
Kolay ama çirkin.
Her şey bitmiş olacak, hem de her şey...
