şimdilerde kırgınsın biraz, bakışların buruk. yorgunsun fazlasıyla. eskiden her şeyi çocuksu hevesle anlatan sen, suskunlaşmışsın. gözlerin çökmüş. sakalların uzamış, yüzündeki yaraları gizlesin diye kesmemişsin. doğacak yarınların varlığına bile umudun kalmamış. vazgeçmişsin, kendinden bile. tutunacak bir nefes bulamayınca sigaraya tutunmuşsun. sığınacak kimsen kalmamış, soğuk duvarları kucaklamışsın. gecelerini kabuslar süslemiş, kan ter içinde uyanmışsın rüyalarından. elin kalem tutamaz olmuş, oysa sen yazmayı çok severdin. benim güldürmek için çabaladığım o güzel yüzünü soldurmuşlar. içinde gün geçtikçe harlanan bir yangın başlamış. yara bere olmuş her yanın, kan revan içinde kalmışsın. gönlünü hüzün kaplamış, etin kemiğin derde bulanmış. a benim cânım, sana ne olmuş böyle.