Bilmiyorum, karanlık ve dumandan başka nedir ömrümde artan şey

hiçbir şeyin fark etmediği yaşlara erişmişim artık

bir baş hareketi edinmişim her şeyi onaylamak için

her şeyin arifesindeyim artık, dilim bu dünyaya reva


kendimi bildim bileli kafamın içinde tarihi geçkin bir karmaşa

fakat alıştım, başka ne gelebilir elimden

kayda değer bir şeyim bile yok artık

müptelayım yalnız kelimeler arşınlamaya


biliyorum bir saçmalığın akranıyım yalnız

çehremde, bu yazgının örtüsü bir tebessümle

yıllar tükettim; biraz memnun ve tasasız


her vazgeçiş noktasına yakın buldum kendimi

oysa hiç dönmüş değilim bir adımdan geriye

hiç bilemedim neyle ilgisi var yaşamanın

boşunadır belki...

bu adımlar da varmış değil bir yere

yanılsam ve sussam biraz anlaşılır belki

oysa yakıldım bir tefekküre gerek kalmadı

kasvetli bir çocuk masalı bu benden geriye