aşıklara adanmıştır.
Uzun zamanların sıcağı kalkıyor yüzümden
Bir sevda topluyor rüzgar zamandan
Bir daha ölmek mümkün mü kor kışta
Issız bir aşk gibi, kimse bilmeden?
Sabunu kir tutmuş dünya
Bulut kahverengi, ağlıyor
Bir daha sevmek mümkün mü tozdan sakınışta
Bir altın kalbi, kimse görmeden?
