masmavi gökyüzünden hayata tutunan yeni yetme bir kuş gibi,
bir çiçeği ciğerime doldurur gibi tutunuyorum hayata.
çok acı çektim ve çok yağmur yağdı.
hiçbiri romantik değildi ve sokaklarda kalmak zorundaydım.
kendime sarılmayı bırakmak için çevremdeki herkese yalvardım.
bir gün saydım,
diğerini,
bir hafta sonrasını,
ayları,
yılları.
papatyayı parçalara böler gibi günleri atlattım.
hiçbir yaz elimden tutmadı,
hiç kimsenin içinde bir hatıra olamadım.
güzelliğimi bir yalnızlığın içinden kendi kanlı ellerimle tutup çıkardım.
bak bu kalabalıklar kanıtım,
kanıtım benim ne kadar güçlü durduğuma.
bunca sürüp giden kendini yenileyen hep sonrası gelen insanlar,
beni büyüte büyüte bir güçlü karanlığa çeviren işte bu kalabalık.
hiçbir yakınlık kendi elinden tutmayana yuva olmaz.
bak işte kanıtı bu,
bunca kalabalık.
Kenan Birkan
2021-12-15T15:49:24+03:00Her zamanki gibi çok iyiydi Hazal. Yazmaya devam edin. 👏
Onur Ö.
2021-12-15T13:13:44+03:00Kaleminizi beğeniyorum. Önceki şiirleriniz de çok güzel. Yazmayı bırakmayın lütfen. Saygılar, sevgiler...
Server Fethi
2021-12-15T12:13:24+03:00hiçbir yaz elimden tutmadı. Güzel bir şiir. Tebrikler.