Buradayım ama neden?

Ne için uğraşıp durur bu beden?

İçim dolu keder,

Dışım nispeten derbeder,

Peki Tanrı'm sende sıra,

Neden ben?

Tüm bu kaygılanma,

Endişe dolu insanlar,

Neden tepemdeler?

Yanlışlar üst üste,

Hüzünler peş peşe,

Yalnızlık ters köşe,

Vurdu beni yerden yere.

Bir yandan felsefe,

Sorgula der her seferinde.

Bir yandan insanlar,

İsteğin ne bu defa?

Kabıma sığamıyorum,

Yaz desen yazamıyorum,

Kalk desen yataktan,

Kalkamıyorum.


Buradayım ama neden?

Anlamsızlıklar silsilesi,

Kimse bana akıl vermesin,

Bana böylesin ve bu olmaz

Bunları yapmalısın demesin.

Fakat kimse beni silmesin,

Hayatımdan kimse gitmesin,

Beni yalnız komasınlar,

Ve aklımı okumaya çalışmasınlar.

Kabul görmek lazım her insanı,

Kimi eksik verir kimi fazlası,

Kiminin elinde bir başkasının tasması,

Kiminin fikrinde şer,

Kiminin yüzünden süzülür akı.


Buradayım ama neden?

İnsanlar mutlu olmak isterken,

Mutlu etmek niyetinde değiller.

Dünyayı gezmeyi arzu ederler,

Fakat buna çaba göstermezler.

Kimi dünyayı hor kullanırken

Kimi ölür hoş bir şey bırakırken.

Bir kuşun derdi ne olabilir ki

Karnı tok ve kanatları varken?

Kimi çiçek, yaşamak için vazoya ihtiyaç duyarken

Kimisi bunca toprağı ben ne yapayım ki der.

Olur öyle bazen,

İnsan varmaz farkına vakit geçerken,

Bazıları kahve kokusunu severken,

Kimi mest olur ocağında çorba pişerken.

Adem evladı türlü türlü bunu öğren,

İntibak etmek lazım mecburen.


Buradayım lakin neden?

Birtakım kimseler anneye ihtiram etmezler,

Bazıları da anaya ehil olamamışken

Duygudaşlık da mühim yeri gelmişken.

Kimi kız evladı babalarına aşık iken,

Kiminin babasını Tanrı alır erken.


Vicdanını öldürür kimi,

Siler biri en sevdiğini,

Deniz görme hayali kurar birileri,

Denizi kirletmekten çekinmez kimileri.

Kiminin rengi maviyken

Siyahtan vazgeçemez kimileri.

Bir çocuk düşün savaşın ortasında,

Üzerine yağıyor mermiler

          ve devriliyor duvarlar,

Ana baba kayıp,

Elleri tutarken daha dün kağıt,

Kesik ve nasırlarla okur şimdi ağıt.


Buradayım ama neden?

Bu yerküre bana göre değilken,

Ehlileşemedim yaşım daha toyken,

Kimi der fikirlerin çok güzel,

Bazıları da hoş düşünce fakat

Üzerine daha fazla katabilirsin der.

İşte, hayat böyle devam eder,

Adem evladı eğer kendi zihnine yüklerse yeni bilgiler,

Evvela kendine, sonra öteki insanlara yararı dokunabilir,

Hakeza olmalı yaşam dediğimiz piyesler.