Uçsuz bucaksız bir maviliğin peşine takıldığımız yer

Okyanus diyelim istersen

Ya da gözlerin mi desem, sen söyle

Savrulup durmaktayım, batmaksa işten bile değil

Gittikçe acıtıyor yaralarımı bu tuzlu su

Duyuluyor gözlerinin ardından çıkmayan sesinin buğusu



Gözyaşını doldur yeryüzünün bütün gözeneklerine

Dolsun, dolsun, seninle taşsın

Ruhun incinmesin gittiğin yerde

Ben mi, ben sensiz can vermek üzereyim şimdi

Kaldım uçurumun kenarında, parmaklarımın ucunda