Uçsuz bucaksız bir maviliğin peşine takıldığımız yer
Okyanus diyelim istersen
Ya da gözlerin mi desem, sen söyle
Savrulup durmaktayım, batmaksa işten bile değil
Gittikçe acıtıyor yaralarımı bu tuzlu su
Duyuluyor gözlerinin ardından çıkmayan sesinin buğusu
Gözyaşını doldur yeryüzünün bütün gözeneklerine
Dolsun, dolsun, seninle taşsın
Ruhun incinmesin gittiğin yerde
Ben mi, ben sensiz can vermek üzereyim şimdi
Kaldım uçurumun kenarında, parmaklarımın ucunda