Vakit tamam,
Bırak kapansın göz kapakları artık insanın.
Boşluk tarafından ezilmesi kalbin
Nasıl bir ironi, işte öyle bir çaresizlik.
Şimdi boş ver bunca şeyi,
İstiyorsan yaşamak, işte payına düşen
Gülümseyecek yüzün, başka şansın yok.
Çünkü insanlar üzgün.
Hepsini dinle, hepsini anla, hepsini hisset.
Yapabildiğin kadar.
Hatta yapabildiğinden daha fazlasını yapmalı.
Çünkü insanlar dert yığınları arasında,
Seninse gözlerin kendini göremeyecek kadar kör.
Anlaşılan vakit tamam.
Yarı ölüm gömecek bugün de her sözü…