Cenaze

Aklım, elinde kazma kürek közlenmiş kalbimi gömmeye gitti.

Vakit gecenin bir yarısı;

Sıcak havada musalla taşında üşüyor sevdalar,

Köşe başından toplanalı çok olmuş seyyar satıcılar,

Sokaktaki sarı ışıklar, ah bu şehrin lavanta kokan sarı ışıkları,

Dergilerde anonim tüm satırlar,

Ağlama közlenmiş kalbim, bu gözyaşları neden?

Islanır bir vakit sonra mürekkebe bulanmış hayaller,

Oysa nasıl da güzeldi evvel zamanda şiirler,

Her cümlesi hasret kokar, vuslata gün saydırırdı.

Okuyup yazdıkça değişti tüm gerçekler.

Kalbimi gömmeye gitti aklım.

Kazmayla, kürekle,

heceyle, redifle,

biraz kalıplara ayrılmış

Yapıştırılması zor, köşeleri yıpranmış saman kağıtlarıyla...