Bir sabah güneş doğmamış,
Hava karanlık.
Her yer kapkara.
Ne horoz ötmüş o sabah,
Ne bir söz söylenmiş,
Ne bir göz açılmış,
Ne bir kahvaltı sofrası.
O sabah, hiçliğin başlangıcıymış.
Arkandaki gözyaşları,
Arkandaki her şey,
O gün sana adanmış.
Görmediğin bir arkadaşın,
Sevmediğin bir dostun,
Arkandan konuşan bir yabancı,
Hepsi sana üzülmüş.
Seni anlamayan,
Anlamaya çalışmayan herkes toplanmış.
Alkışı olmayan,
Gözyaşı bol olan,
Bir tiyatro sergilemiş.
Varlığımın değerini bilmeyen onlar,
Yokluğumla avunmuş,
Sahte insanlar,
Görevlerini yapmışlar.
Çok güzel oynamışlar.
Mısra Ergök
2021-11-04T11:44:39+03:00Aynı temanın düzyazı biçimlerine alışığız, şiir biçimi durumu biraz daha farklı boyutlarda değerlendirmemizi sağlıyor. Pek içine giremedim ama kötü değil, elinize sağlık. :)