Mazın bir akşamüstü

balkonumda ağustos gülleri

ben bir 70'lik şiir devirmişim sanki

dilim lâl, kafam Cenevre saati

o tıpkı bir romandan çıkmış gibi

betimlenemeyecek kadar güzel

gülüşü 8.10 vapuru, kaşı hilal...


Siz hiç bir romanı gülerken gördünüz mü? 

Ya da hiç, bir şiirin parmakları üstünde yürüdüğüne şahit oldunuz mu? Tüm bu yaşananlar sarhoşluğumun tesiri mi? Yoksa bugün, bu kadın sarhoşluğumun sebebi mi? Bilmiyorum.


Yıldızlı bir akşamüstü

mavi bir gökyüzünün altındayım şimdi

sanki delirmişim biraz

içtiğim tüm dizeler üstüme sinmiş

kendimle savaş vermişim yıllarca

ve sonra bir kutup yıldızı çıkmış karşıma

indirmişim gardımı

o yaklaşmış kalbime usulca

içimdeki bu hüznü

son sigaram gibi saklamışım

günlerce, belki de aylarca

ve sonra o akşamüstü

onun tek bir bakışıyla

ben sarılmışım dünyaya

sarsılmışım biraz, şaşmışım halime

ve en sonunda yenilmişim sevdama


Bir akşamüstü.