Yürüyorum

Aylardan Ekim

Hava serin

Atıyorum elimi cebime

Cebim sıcak, ısınıyor tenim.

Devam ediyorum

Ağaçlar geçiyorum

Hayvanlar geçiyorum

İnsanlar...

İnsanlardan geçmesem

Onlar benden geçiyor

Kesişiyor bütün hayatlar

Atıyorum elimi cebime

Cebim dolu, karışıyor insanlar.

Ben bu yolu yürürüm diyorum

Kaldırımda çocuklar

Hepsinde birer hikaye.

Sorsam diyorum,

Koşup eğlenmek yerine

Bu durgunluk neden?

Ya da diyorum geçsem;

Aklım kalır mı bu hikayelerde

Atıyorum elimi cebime

Cebimde umut, hareketleniyor çocuklar.