Mocan doğar Mocan ölür, dünya dönüyor böyle

On can doğar bir can ölür, bir türkü de sen söyle


Bir çıkmazda arda dönememektir bizdeki

Mevsimleri çağırır dururuz

Yaşıyoruz işte geldik

Peş peşe koyduk da siyah ile beyazı

Yaşamak, yaşayabilmek nedir bildik.


Bir hürriyet tutuncu oldu erteye armağanımız

Bir inanmak kaygısı betonca yeryüzünde

Doldu, doldu, doldu camları cam eden badeler

Döndü başımız esası, sahteyi bildik.


Mumu olduk eridik insan-ı kamilin

Bir teoriyi anlamak gibi göğe yakın

Yolu bulamayacak kadar bıkkın ve yere batmış

Bir kadem tutamadık da düştük,

Levvameden emmareye


Bir telaşa daha tutunduk işte

Faturalarda yazılsın diye adımız

Hoş geldin kulu olduk modernizm kapısının

Ama biz genciz işte

Damar nedir kan üstünde bildik.


Yanıldık yalım yüreklerle

Şaşırdıkça yanağımızı tutan ellere sığındık


Kıyameti ölçtük parmaklarımızla

Yeni dünyayı eskisinden ayırdık


Geldik

Bir avcumuzda dünya döndürdük

Bir avcumuz dest-i yare meyletti


Karardı yüzümüz çıplaklığından

Çağırdık peşimize çağ ayıplarını

Çekip hapsarından yozluğu, sadizmi

Değirmen mahremlere un ettik, geldik.


Mocan düşer, Mocan aşar, sen ikbalin hoş eyle

Bir ölürse binbir yaşar sen ismini yad eyle.




8 şubat 2018