Çiçeksiz pencerelerden sesleniyorum,
Kelimeler intiharıyla inerken yüreğime.
Bir çocuğun son kez anne deyişi
Ve bir annenin eski bir örtüyle
Zor bela taşıdığı yavrusu sırtında.
Üstelik çalışıyorken
Üstelik topraktan ayakları cayır cayır,
Çiçeksiz pencerelerden sesleniyorum,
Bir kazaya kurban gidiyor iyi bir aile tablosu.
Umutsuzluğun kitabını yazıyorum gökyüzünün alnına
Sonra gece bıçaklıyor.
Göğsümün kaburgasından.
Bir ananın eskimiş örtüsünün ağıdıyla büyüyor gün batımı,
Göz bebeklerimde.
Vicdanın soykırımı yapılıyor dünyanın bir yerlerinde.
Sonra kötülük alışılagelmiş bir cinayete dönüşüyor.
Çürük dişi sallanan güzel gülüşlü çocuk
Yoksulluğun bir lekesiyle dolaşıyoruz
Çarpmadan birbirimize...
Ve gece hasretleri bölüyor suratlara,
Soluk suratlara, eskimiş, oyunbaz suratlara
