Bugün seninle konuşmak istedim Verda. Başka konuşacak kimsem kalmamış gibi artık. Ama sen hep oradasın, bana hiç sırtını çevirmedin. Nereden başlasam bilemedim. Kendimi hiç bu kadar çaresiz ve yorgun hissetmemiştim. Hayallerimle, hayatın gerçekleri arasında sıkıştım kaldım. Bu sabah hiç de ait olmadığım bir yere geldim. Büyük bir yabancılık çekiyorum. Albert Camus’ta görmüştüm en son bu denli uzaklığı yaşama. Hayat ne tuhaf değil mi? Kitaplarını okuyup altını çizdiğim cümlelerine benziyor şimdi hayatım. Bana çizilen sınırlar ve belirli doğrularda yaşamam isteniyor. Bense hiçbir kalıba sığamayan bir çocuğum hâlâ. Bir kafeste çırpınıyorum Verda, uçmama izin vermiyorlar. Kafesim kilitli. Çıt yok çevremde kanatlarım dışında. Benim bir hayatım vardı. Huzur bulduğum, duvarlarını sevgimle süslediğim bir odam vardı. Bana ait bir şeyler vardı. Deniz kabuklarımı koyduğum bir fanusum, gece korkmayayım diye beni uyutan küçük bir ağacım. Benim bir hayatım vardı. Sokaklarını ezbere bildiğim, huzur bulduğum biri vardı. Elbert... Şimdi aramızda binlerce kilometre var onunla. Litrelerce gözyaşı bir gölet oluşturdu, dibe çekiyor ikimizi. Bana çok acı bir cümle kurdu geçen günlerde. Sevme beni dedi Verda düşünebiliyor musun? Bu kalbime açılmış savaşlardan en büyük yenilgiydi, en hasarlı sonuç. Binlerce ölü varmış gibi şimdi çehremde. Dolup taşan o koca sevgimi nereye gömeceğimi bilmiyorum Verda bir şey söyle! İçimde çığlık var. Kusmak istiyorum. Mumlarımı yaktım karanlık dünyama. Belki de birazdan rüzgar söndürür küçük aydınlığımı. Çakmağı uzatır mısın?..


Ölmemek için yaşıyorum birkaç gündür. İçimde hınçla dolu ölüm isteğini durduruyorum bir süreliğine. Deniyorum Verda. Kayıp giden hayatıma rağmen bir umudum var hâlâ içimde bitiremediğim. Hastalandım. Dörtlüleri yakıp kenara çekmiş bir aracın içindeyim gözümü kapatınca. İyileşmek için dinleniyorum. Hiç kimseyle konuşmak istemiyorum Verda senin dışında. Koca bir küskünlük var yüreğimde dünyaya. Nazım’ın dizeleri, Atay’ın cümleleri kalsın istiyorum bir tek şu çirkin dünyada. Dinginleşmek istiyorum. Kalkıp yeniden yürümek istiyorum, o çok sevdiğim hayatıma uçmak istiyorum. Artık tek başımayım Verda. Yalnızım. Uzun zamandır biriktirdiğim beklentilerimi çöpe attı ellerim. Yanlış kararlar, yanlış adımlar... Elimi tut Verda, bu son dansımız.