Kan kokuyor, kan kokuyor, kan

Düşüyor mahalleye bir kara duman


Akşamdan geceye yıldız toplardı çocuklar

Ceplerinde, eteklerinde bir dünya birikirdi

Alınmazdı köşebaşlarından acıların selamı

Anılmazdı iyi niyetten,

Puştun adı, namerdin özü... ve ölümler

Bugüne kadar.


Kan akıyor, kan akıyor, kan

Dökülüyor, geliyor kaldırım arasından


Bir ekmek fazla kalıyor bakkalın rafında

İçimize bir açlık, imansızlık düşüyor

İkiye bölünüyoruz, kim kimin safında

Korkuyoruz, korkarız da biri ölüyor.

Çığlıklanıyor çocuklar yer, gök arafında

Yıllanmış şirin uyku bölünüyor.

Doğru.


Kan döküyor, kan döküyor, kan

Bin kaderimiz okunuyor bir gencin alnından


Bir civan uyuyor kaldırımda

Kanını sokağa par ediyor

Bin günah, bir kanlı bıçak yanında

Kana bürünmüş dirilip yemin ediyor.

Konuşuyor körlüğünden aklı başında

Koşuyor bir göğüs yarasından,

Kaçıyor sokak arasından

Sokağı terk ediyor.


Kan susuyor, kan söylüyor, kan

Siz dünden çaldınız, ölüm yarından


İnliyor mahallede kalabalıklar,

Polis sirenleri, kara ceset torbası

Yeminler ediyor on yedi yaşında çocuk

Kış ki nakış, üstünde gocuk,

Herkes susuyor intikamından

Nefes bile hesaba düşüyor.


Kan büyüyor, kan yürüyor, kan

Kan ürüyor, yan mahalle yan!