Yürüyüş sırasında hiç bilmediği bir patika yola saptı. Başta yol düzgündü, hava ise esiyordu. Çok geçmeden karanlık çöktükçe çöktü. Esinti, yerini soğuğa bıraktı. İlerledikçe yol çamura bulandı.

Soğuk havaya aldırış etmese de çamurlu yol çizme giymesine rağmen yürümesine engel oluyordu. Aniden durup karanlığın ilk kez onda bıraktığı izlenimi düşündü. Bir süre bekledikçe bekledi ve gökyüzündeki bulutlar dağılmaya başladı. Yukarı baktığında gözleri kamaştı. Gökyüzünden yeryüzüne düşen ışık hem yolu aydınlattı hem de içini ısıttı. Bu ışık çoban yıldızının ışığından başkası değildi. Yıldızın gücüne ilk kez bu şekilde şahit olmasını karanlığın yoğunluğuna bağladı. Yol kurudu ve ışığın yoğunluğu sayesinde patikadan ayrılmayı başardı.