Karanlık, sokağımda

Sayıklıyordu darağacını

Çarmıha gerilmiş dudakları

Göz kırpmadan üstünde haçın

Ve haç sert

Ve haç siyah

Dallansın diye sakalın

Gümüş sakalı toprağın


Karanlık, sokağımda

Sayıklıyordu darağacını

Korkutarak dakikaları

Dakikaları sabanın

Ölmüş olan onca sabahın

Toprak geniş gölgeli

Gümüş sakalına inen yağmur

Toprağın

Karanlık, sokağımda

Sayıklıyordu darağacını

Bir darağacı ki

Gölgesi çocukları alır

Güneşi alır

Sömürgenin çocukları

Karanlık sokağımda

Sayıklıyordu darağacını

Uçurtması olmadan

Hayalini kuran

İlkbaharda pabuç fırlatmanın

Sömürgenin çocukları

Kırıntısında bir

Karıncanı

Kurumuş dere yatağın

Suyunda balığın

Ölümün yatağı

Sayıklıyordu darağacını

Sokağımda, karanlık.

Celladın izmaritinde

İzmaritin kızıllığında

Kızılığın kanında

Sayıklıyordu karanlık,

Sokağımda, darağacını

Karanlık,sokağımda

Sayıklıyordu darağacını

Sömürgenin çocukları

Darağacının çocukları

İzmariti celladın

Çocuğu kanın

İzmaitin kızılı

Kızılı kanın

Kanın çocuğu

Çocuğu sömürgenin.

Sayıklıyordu karanlık,

Sokağımda darağacını