Ellerim bağlı, dilim tutsak
Olmaz mı hayatı biraz geri sarsak?
Bir ağacın kucağında bulsam kendimi
Rüzgar nefesini üflerken yanında götürmese
Hayallerimi
Neyim var ki zaten başka?
Bir umutlarım, bir hayallerim
Bir de yaşama sevincim
Mutlu olurum hala ne zaman görsem
Bir serçenin zıplayışını, bir çiçeğin açılımı
Günün batışını, kalbin atışını
Bedenim büyüdü, çocuk kaldı içim
Masumiyet ölüyorsa, büyümeyi ben neyleyim?
Hayat alsa da yıllarımı elimden
Kırıp dökse de insanlar
Kararlıyım
Bir çocuk gibi yaşayacağım, en ufak şeyle mutlu olarak
Bir çocuk gibi güleceğim, karnıma ağrılar sokan kahkahalarla
Bir çocuk gibi soracağım varlık sebebimi, her şeyin anlamını
Ve bir çocuk gibi seveceğim: Çıkarsız ve hesapsız
İki kolunu alabildiğine aç,
İşte tam da o kadar.