Ellerim bağlı, dilim tutsak

Olmaz mı hayatı biraz geri sarsak?

Bir ağacın kucağında bulsam kendimi

Rüzgar nefesini üflerken yanında götürmese

Hayallerimi


Neyim var ki zaten başka?

Bir umutlarım, bir hayallerim

Bir de yaşama sevincim

Mutlu olurum hala ne zaman görsem

Bir serçenin zıplayışını, bir çiçeğin açılımı

Günün batışını, kalbin atışını


Bedenim büyüdü, çocuk kaldı içim

Masumiyet ölüyorsa, büyümeyi ben neyleyim?

Hayat alsa da yıllarımı elimden

Kırıp dökse de insanlar

Kararlıyım

Bir çocuk gibi yaşayacağım, en ufak şeyle mutlu olarak

Bir çocuk gibi güleceğim, karnıma ağrılar sokan kahkahalarla

Bir çocuk gibi soracağım varlık sebebimi, her şeyin anlamını

Ve bir çocuk gibi seveceğim: Çıkarsız ve hesapsız

İki kolunu alabildiğine aç,

İşte tam da o kadar.